Heuvels, hitte, thunderstorms en tornados
Door: BARTandeMIRJAM
Blijf op de hoogte en volg BARTandeMIRJAM
28 Juni 2018 | Verenigde Staten, Pittsburg
In farmington hebben we overnacht in All's Place. Een fietsershostel dat we deelden met een andere groep... dus hutje mutje, maar wel met warme douche en airco. Ik nog even naar de barbershop voor een tondeuse behandeling, terwijl Mir nog even lag te rusten. Toen ik wilde betalen werd me vriendelijk verzocht de knipbeurt als fundraising te beschouwen. Het oorspronkelijke bedrag overgemaakt op de rekening van Bikethe US for MS. 's Avonds werden we door Marie en Kaleb gevraagd mee te gaan naar Culvers. Dat zou de wandeling meer dan waard zijn. Wij nieuwsgierig en dus mee. Op naar een foodstrip bleek al snel. Een vriend van Kaleb kwam langs en Mir kon met hem meerijden. Eenmaal in het restaurant was de vergelijking met McDonalds door ons snel gemaakt. Althans wij zagen en proefden het verschil niet. Weer een onvervalst stukje Amerika uit Wisconsin geproefd en een ervaring rijker.
Van Farmington naar Eminence gereden. De heuvels worden lager, maar het aantal neemt toe, waarbij de hellingshoek ook toe neemt. Wij zweten en de tandem kraakt en piept onder de druk van het door ons toegepaste 'geweld' op de pedalen. Door pastoor Paul zijn we naar onze douche in de plaatselijke highschool gereden en 's avond het nodige onderhoud verricht aan de tandem. Pastor Paul had ook pizza en een groentesnack geregeld.
Via onder andere de Ozark National Scenic Riverways de volgende ochtend onderweg naar Hartville. Kamperen in het plaatselijke park en douchen 4 mile terug in een werkplaats van een lasser. Het avondmaal deze keer maar weer eens zelf verzorgd. Het opwarmen van bruine bonen, mais, sperziebonen en toevoegen van zout en peper lukt nog steeds.
De routeleiders vertellen ons maar steeds dat de heuvels verdwijnen en dat daar de eindeloze leegte, vlakte en wind van Kansas voor in de plaats komt. Elke keer beginnen we weer opgewekt aan de volgende rit. Uiteraard meteen weer heuvels, maar ook in tegengestelde richting nog steeds transambikeracers. Onze Donncha is na 21 dagen gefinished in Yorktown. Dus niet zeuren, maar het geklim begint zo af en toe aardig onze neus uit te komen, zeker nu de temperatuur nog steeds hoog is en de luchtvochtigheid ook.
In Marshfield genoten van een stuffed french toast, gevuld met aardbeien, daar boven op wat slagroom en jawel.... daarnaast wat spek. Je moet tenslotte alles geprobeerd hebben. Gelukkig fietsen we we :-)
Uitgewoond komen we die dag aan in Ashgrove. Tijd om stil te zitten is er nauwelijks, de burgemeester, plaatselijke politiechef en MS-vereniging staan al weer klaar als ontvangstcomité. Nog net even de tent kunnen drogen.
De hele nacht regent en onweert het. De volgende dag nog een paar heuvels en dan.... inderdaad het wordt vlak, het gaat waaien en de wegen worden lang en recht richting Kansas. De temperatuur stijgt, het zweet verdampt door de luchtvochtigheid bijna niet en het water moet op rantsoen. Kansas bereiken we met een droge mond. Met een stevige zuid zuid westenwind komen we moe maar voldaan aan in Pittsburg. We overnachten in de catacomben van het plaatselijke theater. Ook hier is weer alles tot in de puntjes geregeld door vrijwilligers van de plaatselijke afdeling van de MS-vereniging.
Wij verwennen onszelf met een tweetal overnachtingen in een hotel. Net op tijd is het me gelukt de Uber-app te installeren. Het noodweer breekt los. Uber-driver John brengt ons deze rustdagen een aantal keer heen en weer.
Het noodweer heeft de nodige aandacht op de lokale nieuwszender. Net als onze klusjes de volgende dag. Deze keer gaat Mir maar 'gewoon' live op televisie (www.koamtv.com) als wij bezig zijn met onze schoonmaakactie in het plaatselijke park.
Morgen maar weer eens fietsen. Een rechte weg, vier misschien zes haakse bochten, 56 miles dan zijn we in Chanute. ZZW-wind en 100 graden Fahrenheit is het vooruitzicht.
Van Farmington naar Eminence gereden. De heuvels worden lager, maar het aantal neemt toe, waarbij de hellingshoek ook toe neemt. Wij zweten en de tandem kraakt en piept onder de druk van het door ons toegepaste 'geweld' op de pedalen. Door pastoor Paul zijn we naar onze douche in de plaatselijke highschool gereden en 's avond het nodige onderhoud verricht aan de tandem. Pastor Paul had ook pizza en een groentesnack geregeld.
Via onder andere de Ozark National Scenic Riverways de volgende ochtend onderweg naar Hartville. Kamperen in het plaatselijke park en douchen 4 mile terug in een werkplaats van een lasser. Het avondmaal deze keer maar weer eens zelf verzorgd. Het opwarmen van bruine bonen, mais, sperziebonen en toevoegen van zout en peper lukt nog steeds.
De routeleiders vertellen ons maar steeds dat de heuvels verdwijnen en dat daar de eindeloze leegte, vlakte en wind van Kansas voor in de plaats komt. Elke keer beginnen we weer opgewekt aan de volgende rit. Uiteraard meteen weer heuvels, maar ook in tegengestelde richting nog steeds transambikeracers. Onze Donncha is na 21 dagen gefinished in Yorktown. Dus niet zeuren, maar het geklim begint zo af en toe aardig onze neus uit te komen, zeker nu de temperatuur nog steeds hoog is en de luchtvochtigheid ook.
In Marshfield genoten van een stuffed french toast, gevuld met aardbeien, daar boven op wat slagroom en jawel.... daarnaast wat spek. Je moet tenslotte alles geprobeerd hebben. Gelukkig fietsen we we :-)
Uitgewoond komen we die dag aan in Ashgrove. Tijd om stil te zitten is er nauwelijks, de burgemeester, plaatselijke politiechef en MS-vereniging staan al weer klaar als ontvangstcomité. Nog net even de tent kunnen drogen.
De hele nacht regent en onweert het. De volgende dag nog een paar heuvels en dan.... inderdaad het wordt vlak, het gaat waaien en de wegen worden lang en recht richting Kansas. De temperatuur stijgt, het zweet verdampt door de luchtvochtigheid bijna niet en het water moet op rantsoen. Kansas bereiken we met een droge mond. Met een stevige zuid zuid westenwind komen we moe maar voldaan aan in Pittsburg. We overnachten in de catacomben van het plaatselijke theater. Ook hier is weer alles tot in de puntjes geregeld door vrijwilligers van de plaatselijke afdeling van de MS-vereniging.
Wij verwennen onszelf met een tweetal overnachtingen in een hotel. Net op tijd is het me gelukt de Uber-app te installeren. Het noodweer breekt los. Uber-driver John brengt ons deze rustdagen een aantal keer heen en weer.
Het noodweer heeft de nodige aandacht op de lokale nieuwszender. Net als onze klusjes de volgende dag. Deze keer gaat Mir maar 'gewoon' live op televisie (www.koamtv.com) als wij bezig zijn met onze schoonmaakactie in het plaatselijke park.
Morgen maar weer eens fietsen. Een rechte weg, vier misschien zes haakse bochten, 56 miles dan zijn we in Chanute. ZZW-wind en 100 graden Fahrenheit is het vooruitzicht.
-
28 Juni 2018 - 05:14
Christel:
Dat klinkt bar en bizar zwaar... wat een tocht! Zet ‘m op daar, we leven met jullie mee!!! -
28 Juni 2018 - 05:19
Jeroen:
You're almost there... ;-) Go go go. -
28 Juni 2018 - 05:22
Anja :
De knipbeurt/scheerbeurt had ik al geregistreerd op de foto's van Facebook. Ik zag glad koppie ten opzichte van het haar van Mirjam....#beroepsdeformatie. Maar wat een avontuur is jullie reis! -
28 Juni 2018 - 11:11
Jannemans:
Toppers! Op naar de vlakte! -
28 Juni 2018 - 11:24
Arie & Hetty:
Machtig mooi dat jullie ons zo op de hoogte houden. Een machtig mooie reis ook en wat een geweldige, warme en genereuze ervaringen nemen jullie mee terug. Zó stoer van jullie!
Hopen dat jullie makkelijker kilometers/mijlen tegemoet gaan. Liefs van ons.
-
28 Juni 2018 - 19:28
Mark:
Aardbeien, slagroom en spek. Boffers zijn jullie. Goede koolhydraten voor de volgende rit haha. Succes verder met jullie tocht. Nog steeds jaloers hoor. -
01 Juli 2018 - 20:30
Marloes:
Volhouden jongens. Het is me een avontuur hoor :-). Geniet van het gebak, de mensen en de omgeving.
Kus kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
