Shakespeare in Cedar City

Door: BARTandeMIRJAM

Blijf op de hoogte en volg BARTandeMIRJAM

21 Juli 2018 | Verenigde Staten, Minersville

Elke fietstocht van ons kent wel zo'n momentje dat je liever wil vergeten. Na behoorlijk wat kilometers op een dag met je kont op een zadel kan dat na een aantal dagen wel eens gaan irriteren. Combineer dat met hitte en MS en een laatste verdwaald eitje bij Mir dan is het feest compleet. Na dik 100 kilometer laat ik Mir alleen achter met de wetenschap dat ze snel door de bezemwagen zal worden opgepikt. Grappig dat er meteen liefhebbers zijn om Mir haar plekke even in te nemen. Dat doen we natuurlijk niet en ik dus alleen met de tandem de laatste 50 kilometers naar Panguitch de berg op en -af.

Gelukkig hebben we die dag flink doorgetrapt en zijn we (ik) net voor het onweer binnen. Een hamburger in Cowboy Smokehouse Cafe maakt die dag compleet.

De dag daarop is het simpel 50 kilometer de berg op naar Cedar Breaks National Monument om vervolgens dezelfde afstand weer te dalen richting Cedar City. Ook daar weer net voor het onweer binnen. We slapen en eten bij de Mormonen. Met de wetenschap dat we de laatste week nog veel door gebied zonder service rijden pakken wij een hotel en uberen we heen en weer.

Dat is nodig, want 's avond worden we verwacht in het openluchttheater voor een voorstelling van Henry de 6e, deel 1, van William Shakespeare. Echt rusten is er niet bij op onze rustdag. De volgende dag splitsen we en gaat Mir mee op de klus, pleeg ik onderhoud aan de tandem vervang ik een ketting en wat kettingbladen. Hij moet het nog 12 dagen volhouden.

Allemaal om 's middags met Fred (routeleider en geoloog) mee te kunnen naar Zion National Park om daar de natuur te kunnen bewonderen. We zijn 's avonds vroeg in de avond terug en gaan voor ons doen laat slapen.

De volgende ochtend is er nog geen Uber beschikbaar en wandel ik met fietstas alvast naar de tandem. Mir komt niet veel later met Marie in een gewone taxi. Een hotel heeft zo z'n voordelen, maar kent ook wat te overwinnen logistieke uitdagingen. De trailer en reststopvan vertrekken onverbiddelijk op tijd. Allemaal gelukt, want we zitten vandaag in Milford en na een niet zo heel zware rit vertrekken we morgen echt richting de dessert van Nevada. Lange rechte wegen, droogte, leegte en een 'paar heuveltjes'.

Appeltje eitje toch(t)? Alle Amerikanen die we vandaag spraken toonden respect en sprken over de komende droogte en leegte. Misschien wel de mooiste ontmoeting vandaag in Minersville, waar een 88 jarige inwoner op z'n gazonmaaier aan kwam rijden en ons allemaal de hand schudde. Hij deed dit al zijn hele leven lang en wilde bij leven dit ook zoveel mogelijk blijven doen, hij woonde tenslotte al bijna z'n hele leven op de kruising midden in het dorp langs de route.......

22 Juli 2018 - 05:53

Christel:

22 Juli 2018 - 09:15

Anja W:

Met de auto door deze omgeving is al een ervaring, maar op de fiets heel bijzonder!
Groetjes A&A

22 Juli 2018 - 09:13

Anja W:

Met de auto door deze omgeving is al een ervaring, maar op de fiets heel bijzonder!
Groetjes A&A

22 Juli 2018 - 10:11

Jeroen:

Via Red Canyon naar Cedar City? We hebben daar vorig jaar de fietspaden al gezien en nu fietsen jullie er gewoon zelf. Wauw!

22 Juli 2018 - 13:23

Marloes:

Wat een prachtig natuur en gave foto's. Dan is af en toe een verdwaald eitje te overzien toch? Nog steeds respect. Ik moet er niet aan denken. Ja leuk met de auto.
Liefs en veel fietsplezier

25 Juli 2018 - 07:28

Inge:

Blijf het ZO geweldig vinden.(de verhalen en jullie prestatie).
Ik blijf alleen met de foto met en zonder jullie zappen en weet nog steeds niet welke ik nou de mooiste/leukste/vindt.

Dikke knuffel luitjes en nog even volhouden.....