Even doortrappen svp....

Dinsdagochtend om half negen vertrokken uit bed & breakfast De Zwaluw. Een goed ontbijt en we mochten een lunchpakketje maken, dat spreekt altijd in het voordeel.

In een mooie omgeving, maar geen terras open langs de route. Dus in een keer naar Zaltbommel voor de koffie. Even 50 km tegen de wind in met de wetenschap dat we daarna voor de wind het zelfde stuk terug mochten fietsen aan de ander kant van de Waal. Zo gaat dat bij een route. Je kunt ook gewoon de A50 nemen, scheelt 80 kilometer.

Na een teleurstellende onderhandeling met een hotel onderweg uiteindelijk in de Drie Eiken in Oploo beland. Wat een genot. Een nadeel na 140 km nog even 4 kilometer naar de schnitzel en weer 4 terug. Geen WiFi vandaar een verlaat verslag.

Met gebakken spek en twee eieren van de B&B-manager stapten we weer op. Door het Brabantse land richting Limburg en Duitsland.

Mir had uitgerekend dat we elke dag minimaal 140 km moesten rijden om mijn verjaardag in Maagdenburg zonder fietsen te kunnen vieren. De stoker (degenedie achterop zit.... Mirjam) gaf meteen gas en liet geen kans onbenut om langer, verder en sneller te fietsen. Kan ook te gek. Maar goed het heeft wel gewerkt. We zitten nu in Duitsland.

Gelukkig mag je dan ook wat meer bij de koffie. Huisgemaakte appelfvlaai in Well. Dwars door Venlo, langs Roermond en over de grens naar Haaren.

Na 105 km kregen we de wind (kracht 1) in de rug. Je snapt dan moet je door volgens Mir en het was nog maar drie uur. Een extra koffiestop bracht uitkomst. Hotel 1 was te duur, hotel 2 te dicht bij. Hotel 2 gebeld. Bij aankomst om 16.00 nog dicht tot 17.00. Daar moet je bij Mir niet mee aankomen. Dus toch Hotel 1 en nog 10 kilometer in de benen.

Huckelhove en de tandem staat op de gang. Na een pasta en pizza nu in de lobby aan een laatste versnapering.

Morgen Keulen...... Waarschijnlijk d'er op en d'er overheen. Toch Mir?