Eindeloos niets en warmte

Op de ochtend van vertrek uit Pittsburg naar Chanute krijgt Mir van Gina nog een paar coolers voor om haar nek tijdens het fietsen. Niet voor niets blijkt. Het is heet, vochtig, drukkend benauwd en erg weinig schaduwplekken.

Kansas wordt steeds meer uitzicht en heel veel niets. De volgende dag, na een pancake-ontbijt bij MacDonalds samen met de 06.00 uur coffeeboys, richting Eureka.

Daar zien we de effecten van een tornado. Twee dagen voor ons verblijf is het plaatsje getroffen. Een spoor van vernieling diagonaal door het dorp. Ons verblijf stond even op losse schroeven. Uiteindelijk mochten we in de plaatselijke bibliotheek logeren. Een hoseshower als douche en een tornadoshelter in de buurt. Een aantal van ons gezelschap heeft nog de puf om vrijwilligerswerk te gaan doen en helpen met opruimen van de schade in het dorp.

De volgende dag fietsen we i.p.v. Newton door naar Heston. Tien mile extra voor een douche, we hebben het er voor over. Buiten 3 uur wachten in de hitte in een wat mindere buurt was het alternatief. We eten in de naastgelegen pizza-hut met wat truckers als gezelschap. De volgende dag dus geen 166 maar 150 kilometer naar Larned. Die dag voor het eerst een second breakfast gegeten, omdat het beloofde ontbijt toch niet werd geserveerd. Op een banaan en wat chocomelk redden we het net tot aan het Sunsinesunshine Cafe in Nickerson. Daar genoten van eieren, spek, hasbrowns, zwarte koffie, water en havermout. Spontaan ook weer een donatie van 40 dollar.

Een tussenstop in Quivira National Wildlife Refuge om uiteindelijk in Larned te eindigen.

De dag daarop doorgereden naar Ness City. Rechte wegen, heel veel uitzicht en af en toe een haakse bocht. We zijn halverwege. 1892 Miles.