Hulpverlenen aan hen die deze behoeven

Vanochtend vertrokken uit Buren. Eerst rustig langzaam dalend en uiteindelijk door een dal na ongeveer 35 kilometer in Paderborn aangekomen.

Daar koffie en een broodje gekocht. De supermarkten waren dicht. In tegenstelling tot gisteren korte broeken weer.

Daarna moesten we stevig aan de bak. Een deel van etappe 5, die ook de auteur van het hanzefietsroute zelf omschrijft als zwaarste. Morgen doen we daarvan richting Hamelen het laatste deel en hopen dan in Hildesheim te eindigen.

Op enig moment vandaag reden we over de R1. Namelijk het deel dat even samenloopt. Vorig jaar reden we er dus ook. Nu vroeg een oudere dame daar al gebarend onze hulp. Manlief, ook op leeftijd, zat op zijn bibs op de boden tussen de voorstoel en achterbank. Het was hem net niet gelukt om uit te stappen. Benen bengelden buiten de auto, lichaam weggezakt naar achteren. In een onmogelijke houding. Helm af. Hulpverlener wordt dan wakker. Eerst trekken. Lukt niet. Dan maar van achteren. Toyotaatje (oid) was te klein, het lukte niet via de achterklep. Dan maar via de voorzijde achter de bestuurdersstoel langs. Duwen. Maar hopen dat de beste man op z'n benen zou blijven staan en niet voorover zou kukelen. Nog even het hoofd naar links om een bult te voorkomen en hoppa daar stond hij weer naast de auto.

Iedereen blij. Wij ook.