Wat bezielt de verre fietsavonturier?

Kopte de Volkskrant op vrijdagavond 3 augustus in een redactionele analyse over verre fietsreizen in hun mobiele versie van de krant.

Nou daar kunnen wij ondertussen over meepraten. En zeker deze laatste week hebben we het ons weer menigmaal afgevraagd. Hitte, droogte, stof, bergop en bergaf, zonder douche, gelukkig wel met een wc, maar dan niet op Mir haar loopafstand. Kortom het was nog even afzien :-).

Maar als je dan op de een na laatste dag je zelf weer even verwent met een Bed and Breakfast, iets boven ons budget, ben je alle inspanning en ongemakken ook weer snel vergeten.

Na ons feestje in Middlegate vertrokken we richting Fallon. Niet zo ver, maar warmte en droogte en voor het eerst een 'echt' deel zandwoestijn, maakten het er niet gemakkelijker op. Gelukkig werd er 's avonds wederom goed voor ons gezorgd in de plaatselijke kerk met diverse snacks bij aankomst en een warme maaltijd als diner. Op de ochtend van ons vertrek een stevig ontbijt.

In de laatste week praat de hele groep over San Fransisco, wij proberen het nog steeds dag voor dag te nemen. Hoogteprofielen van de volgende dag zijn vaak snel vergeten en de heuvels blijven komen. Gewoon fietsen dus, ook die laatste kilometers gaan niet vanzelf.

Fred, een van de routeleiders, heeft bedacht dat we in een 'cabinet of fine things' op een persoonlijke manier zaken met elkaar delen die ons bezighouden. Velen lezen wat voor. Wij hadden bedacht, met behulp van wat muziek van Lotte en Tijs op YouTube en een uitvoering van de Classic Frogs, een vergelijking te kunnen maken met de eigenzinnige en prachtige individuen uit de transamfietsgroep in samenhang met de groepsprestatie die geleverd werd. In de berichten van de publieke Facebook groep van Fred, waar we eerder naar verwezen, kun je de links vinden

De rit naar Carson City de dag daarop was..... helaas pindakaas voor ons en jullie.... wederom saai, warm en droog. Overnachten in een sporthal en douchen in het naastgelegen zwembad. Mir slaapt dan al een paar nachten slecht en besluit verstandig de dag daarop, met een laatste echte klim naar Silverlake, mij alleen te laten fietsen. Geheel in stijl besluit ik symbolisch die etappe de tandem in mijn eentje te rijden en zo dus ook de Siërra Nevada te passeren op een hoogte van 8754 feet oftewel 2613 meter. Een camping zonder douche als beloning. We klagen niet, daar hebben we voor getekend.

De volgende dag is fun met een gemiddelde snelheid die dag van 27 km per uur dalen we af in de richting van Folsom. Zo te horen op de reststops heeft iedereen lol. De stoffige camping met muntjesdouche en toilet wordt opgeleukt door wat alumni, die met drank en voedsel ons komen aanmoedigen.

Het besluit om de volgende dag onszelf nog eens te verwennen met een B&B was een schot in de roos. Om op de route terug te keren kiezen we ervoor om rechts langs de rivier te fietsen.... Helaas na 5 mile blijkt die route niet meer begaanbaar door een landslide, dus terug. Op zoek naar de linkeroever de tandem met veel moeite trap op en af getild. Gemopper achter op de tandem, want voor het eerst in pak 'm beet 70 dagen rijden we een keertje om. Alweer een camping zonder douche of wc buiten loopafstand zou te veel zijn geweest.

Het Bed en Breakfast van Pam en, de van oorsprong Nederlandse, Eric is dus een schot in de roos. We krijgen, omdat we de enige zijn en uit Nederland komen, een upgrade naar de grootste en mooiste kamer. Alles tot in de puntjes verzorgd. Voldoende om 's avonds nog ff naar de teammeeting op de camping te rijden. Dat nog bijna niemand aanwezig is deert ons dan al niet echt meer...

Snel terug naar ons B&B. Om de volgende ochtend, na een groots ontbijt in de plaatselijke kroeg, naar San Fransisco te fietsen.