Vallen en opstaan

Vanuit Denemarken naar Duitsland passeerden we de grens bewust. Duitsland Nederland was gebeurd zonder dat we er erg in hadden. Alleen de wijziging in het straatmeubilair maakten ons bewust van de overgang en een plotseling goedemorgen ipv moin moin.

Gisteren van Bramstedt naar Surwold gefietst. Vandaag bij Ter Apel de grens over. Vol in het nieuws. Voor ons een eerste Nederlandse mogelijkheid om onze fiets een beurt te geven.

Dat was nodig! We schreven er al eerder over. Het vocht en het zand hadden hun werk gedaan. Bij Theo Bruning in Ter Apel zijn we netjes geholpen. Nieuwe ketting, paar nieuwe tandwielen en een een nieuwe versnellingskabel. Ook nog even de excentrische vooras weer afgesteld en hop daar konden we weer. Een kopje zand achterlatend op de werkvloer. Blij dat Mir dit ook zag en het niet alleen maar mijn dingetje was.

Daarna mijmeren we over de belevenissen. Alle valpartijen van Mir passeren de revue. De eerste daar verhaalden we al over. De laatste twee hielden we voor ons. Maar gisteren opnieuw in de badkuip onderuit. Na eerder al eens op een plateautje van de trekkershut in Horsminden door een slecht werkend linkerbeen.

Gedoe dus, maar ook telkens weer lachen. De extra bLauwe plekken daargelaten....

Zo is het leven zullen we maar zeggen. Vanavond zaten we uit te kijken over het zwarte water van Zwartsluis. Een tweetal oude besjes voor ons die overduidelijk nog van elkaar hielden. Daar houden we ons maar aan vast.

Vandaag in het gras naast de Hoogeveensevaart gelunched en met de nieuwe ketting en tandwielen wederom een rit van 135 kilometer achter de rug.

We hopen julliena het weekeinde in levende lijve en op welk moment dan ook weer te zien. Mogelijk na het weekeinde nog een korte terugblik van onze zijde! Fijn dat jullie zo nu en dan reageerden.